รูปแบบดั้งเดิม จุดเริ่มต้นของโอลิมปิก

รูปแบบดั้งเดิม ขี่ม้าในกีฬาโอลิมปิกฤดูร้อน อีเวนท์ติ้งการแข่งขันที่มีลักษณะสามวันในปัจจุบันถูกจัดขึ้นครั้งแรกในปี 1902 ที่ในฝรั่งเศสและถูกนำเข้าสู่การแข่งขันกีฬาโอลิมปิกเริ่มต้น1912ในสตอกโฮล์ม , สวีเดน เดิมเดรสซาจแสดงให้เห็นถึงความสามารถของม้าในการแสดง กีฬาขี่ม้า

บนพื้นสวนสนามซึ่งความสง่างามและการเชื่อฟังเป็นกุญแจสำคัญ การข้ามประเทศเริ่มต้นขึ้นจากการทดสอบความแข็งแกร่งความกล้าหาญและความกล้าหาญในภูมิประเทศที่ยากลำบากสิ่งสำคัญสำหรับการชาร์จไฟในการเดินขบวนเป็นเวลานานหรือหากม้าถูกขอให้นำส่งไปทั่วประเทศ

กระโดดสนามกีฬา เฟสพยายามที่จะพิสูจน์ความแข็งแรง และความแข็งแรงของม้า อย่างต่อเนื่อง หลังจากวันข้ามประเทศที่ยากลำบาก เดิมทีการแข่งขันอีเวนติ้งโอลิมปิกเปิดให้เฉพาะนายทหารชายที่ปฏิบัติหน้าที่โดยตั้งข้อหาทางทหารเท่านั้น ในปีพ. ศ. 2467 เหตุการณ์นี้เปิดให้พลเรือนชาย

แม้ว่านายทหารชั้นประทวนจะไม่สามารถเข้าร่วมในการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกได้จนถึงปีพ. ศ. 2499 ผู้หญิงได้รับอนุญาตให้เข้าร่วมในปี 2507 เป็นครั้งแรก เพียงไม่กี่ชนิดที่ชายและหญิงแข่งขันกันเอง

รูปแบบดั้งเดิม ที่ใช้ในการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกปี 1912แพร่กระจายไปหลายวัน

วันที่ 1 : การทดสอบความทนทานซึ่งประกอบด้วยระยะทาง 55 กม. (34 ไมล์) (โดยใช้เวลา 4 ชั่วโมงโดยให้ความเร็วประมาณ 230 เมตรต่อนาที) ตามด้วยสนามข้ามประเทศ 5 กม. (3.1 ไมล์) ในทันที ความเร็ว 333 เมตรต่อนาที มีการลงโทษตามเวลาหากเกินเวลาที่อนุญาต แต่ไม่มีการให้คะแนนโบนัสสำหรับการเร็ว
วันที่ 2 : วันพักผ่อน
วันที่ 3 : การทดสอบการขี่ม้าวิบาก 3.5 กม. (2.2 ไมล์) กับ 10 อุปสรรคธรรมดาที่ความเร็ว 600 mpm พร้อมบทลงโทษด้านเวลา แต่ไม่มีคะแนนโบนัสเวลา
วันที่ 4 : การทดสอบการกระโดด (“การกระโดดรางวัล”) ซึ่งผู้ชมส่วนใหญ่คิดว่าง่าย
วันที่ 5 : การทดสอบ เดรสซาจ (“การขี่รางวัล”)
ปารีสเกมส์ในปี 1924 แนะนำรูปแบบคล้ายกันมากกับหนึ่งในวันนี้: 1 วันกับวิธีการ, วันที่ 2 ทดสอบความอดทนและวันที่ 3 ทดสอบการกระโดด (น้อยกว่าเวลาที่เหมาะสม) สิ่งนี้ช่วยให้คู่แข่งสามารถชดเชยการขับขี่ที่ไม่ดีด้วยการนั่งรถข้ามประเทศที่รวดเร็วและสะอาด อย่างไรก็ตามระบบนี้ถูกยกเลิกในปี 1971 รูปแบบสำหรับการทดสอบความทนทานมีดังนี้: ดูบอลสด
ระยะ A : ถนนและรางสั้น ๆ (มีบทลงโทษ 5 ครั้งต่อ 5 วินาทีในช่วงเวลาหนึ่ง)
ระยะ B : การขี่ม้าวิบากความเร็วลดลงจาก 600 mpm เป็น 550 mpm (มีการเพิ่มบทลงโทษ 10 ครั้งต่อ 5 วินาทีในช่วงเวลานั้นโบนัส 3 คะแนนต่อ 5 วินาทีภายใต้เวลา)
ระยะ C : ถนนและทางยาว (มีบทลงโทษ 5 ครั้งต่อ 5 วินาทีในช่วงเวลาหนึ่ง)
หยุดบังคับ (ตอนนี้หยุด 10 นาที)
ระยะ D : ข้ามประเทศ (มีการเพิ่มบทลงโทษ 10 ครั้งต่อ 5 วินาทีในช่วงเวลานั้น, 3 คะแนนโบนัสต่อ 10 วินาทีภายใต้เวลา)
ระยะ E : วิ่งบนพื้นราบ 1.25 ไมล์ (พร้อมบทลงโทษ 5 ครั้งต่อ 5 วินาทีในช่วงต่อเวลา)
(หมายเหตุ: ระยะ E ถูกยกเลิกในปี 2510)

การตรวจทางสัตวแพทย์หรือ “วิ่งเหยาะๆ” / “การตรวจม้า”

ก่อนเริ่มการแข่งขันสามวัน และก่อนช่วงสุดท้าย ม้าจะได้รับการตรวจสอบ โดยสัตว์แพทย์ เพื่อให้แน่ใจว่าพวกมัน พร้อมที่จะแข่งขันต่อไป โดยปกติจะเป็นเรื่อง ที่เป็นทางการ โดยมีม้าที่ได้รับ การดูแลเป็นอย่างดี และมีม้าถัก และผู้ขับขี่ที่แต่งตัวสวยงาม นอกจากนี้ ยังเป็นช่วงเวลา

ที่น่าปวดหัวมากเนื่องจาก “ผ่าน” หรือ “ล้มเหลว” เป็นตัวกำหนด ว่าม้าจะดำเนินการแข่งขัน ต่อไปได้หรือไม่ สัตว์แพทย์สามารถ ขอให้ส่งม้าไปยัง กล่องเก็บของ ซึ่งจะได้รับการประเมิน อีกครั้งก่อนที่จะ ได้รับอนุญาต ให้ดำเนินการต่อ ในชั้นเรียน ระดับสูงสัตวแพทย์ คนที่สอง ป้องกันการบาดเจ็บ

อาจตรวจสอบม้า ที่ส่งไปยังกล่องพัก และตัดสินใจว่า จะผ่านหรือล้มเหลว ของม้า ในการแข่งขันระดับล่าง อาจมีการวิเคราะห์ การเคลื่อนที่ของม้า เมื่อพวกเขาจบการแข่งขัน ข้ามประเทศ ซึ่งพวกเขาจะถูกขอ ให้วิ่งเหยาะ ๆ หลังจากข้ามเส้นชัย เพื่อตอบสนองความ ต้องการของสัตว์แพทย์